zondag 17 oktober 2010

Chocobellen

Na een middagwandeling keerde Nea samen met haar trouwe viervoeter terug in haar appartement op de 24e verdieping. Het was buiten vrij koud geweest waardoor haar handen wat blauw waren aangelopen. Ook haar kin was wat zuurstofarm gekleurd. Ze vond het ideale omstandigheden om eens lekker warme chocolademelk op te warmen. Ze had nog een pak staan die ze ooit eens bij de Aldi had gekocht die inmiddels enkele maanden over datum was.

Dat kon Nea echter niets schelen: ze schonk de inhoud van een mok chocomelk in een pannetje en warmde het op. Ze was niet zo'n voorstander van magnetrons sinds ze ontdekt had dat er een verbod op magnetrons zou zij geweest in de laatste jaren van de Sovjet Unie. Terwijl ze zo achter het fornuis stond te kijken naar het opwarmende bruine vocht begon opeens haar creativiteitsbewustzijn actief te worden.

Binnen enkele seconden begon de chocomelk te koken en ontstonden er bellen uit de pan die als bellenblaasbellen omhoog bewogen. Sommige barstten uiteen tegen de afzuiger en anderen bewogen zich vanuit de keuken de rest van de woonkamer in.

Het spattende effect beviel Nea niet waardoor ze ze onbreekbaar maakte. Er kwam een oneindige stroom van chocobellen uit de pan die al snel van haar appartement een soort bellenbak maakte, alleen dan van zwevende chocobellen. Ze sprong er doorheen en stootte de ballen alle kanten op, die als kaatsballen tegen het raam, de TV of het schilderij aankwamen.

Ze bedacht zich opeens dat het wel eens een goed idee zou kunnen zijn om de bellen twee keer zo klein te maken omdat ze ze dan meteen in haar mond kon krijgen: en zo gebeurde het ook. Met veel plezier at ze zo de ene chocobel na de andere op. Haar hond blafte blij en pakte zo ook de nodige chocobel mee.

Met dank aan de Animaatjes voor het bellenplaatje

zaterdag 16 oktober 2010

De Geboorte van Nea na 40 jaar

Het was zaterdagavond 15 oktober 2010 toen de wereld de geboorte zag van Nea. Halverwege de avond was het moment daar waarop zij 40 jaar oud werd. Normaal gesproken word je niet geboren op je veertigste, maar Nea was een bijzonder geval.

Evenals haar grote voorbeeld Neo uit The Matrix was zij zich ervan bewust dat de wereld een soort van Matrix was. Een soort mega-holodek waar je je helemaal op kon uitleven. Zij was er nog niet van overtuigd dat er kwade bedoelingen achter zouden zitten zoals in de trilogie waar de Architect uiteindelijk ervoor zorgt dat de energie van de mensen wordt geoogst alsof de mensen batterijen zijn om het systeem draaiende te houden.

Nea ontdekte van het ene op het andere moment dat zij de wereld kon doorzien: zij had door dat zij als ziel hier was geboren, aanvankelijk de trap van de vergetelheid afdalend, maar opeens besefte ze dat ze hier was om te ervaren hoe het is om fysiek te zijn: ze was zich er van bewust dat de wereld energetisch was en precies zo was gemaakt dat de mensen erin zouden geloven.

Ze herinnerde zich ook het ongekende scheppingsvermogen dat ontwaakte mensen zoals Nea tot hun beschikking hadden. De grenzen van haar geest bepaalden de grenzen van wat ze kon scheppen. En scheppen, dat zou ze gaan doen. Ze wilde haar creativiteit oneindig laten groeien en genieten, genieten van alles wat ze zou maken.

Met dank aan Cyberpunk Review voor de illustratie